Een ieder construeert zijn eigen wereldbeeld vanuit de feiten die hij ziet, de ervaringen die hij opdoet – en vanuit gevoelens die hij meeneemt vanuit voorouders en groepen waar hij bij hoort. Flink doorlopen zonder omkijken laat onnodig sjouwen. Heftige gebeurtenissen kunnen je uit loyaliteit gecreëerde identiteit doen breken. Dat is niet hopeloos: lasten kun je loslaten, jezelf hervinden.

Waarom zou carnaval zo populair zijn? Omdat je dan even, heel even je masker van maatschappelijke aangepastheid af mag zetten? (Ook al zetten velen dan gelijk een ander masker op, laten ze nog steeds zichzelf niet zien.) Wie ben jij zonder masker?