Waar we heen gaan? Inzicht. Opluchting. Een helder hoofd. Het fijne gevoel een uitweg te zien.
Je voelt je energiek, helemaal klaar om met herwonnen zelfvertrouwen de eerste stap naar je doel te zetten. In gedachten bèn je al onderwegNiets is meer wat het was
De tijden zijn veranderd, nog steeds in verandering. Voorheen kon je gedrag lezen en signalen moeiteloos oppikken. Nu is alles zo anders dat het lijkt of je blind bent geworden voor alles wat je eerst zo moeiteloos afging. Je bent bang signalen te missen, gedrag niet meer te verstaan, beginnende problemen te missen. Hoe kun je normaal verantwoordelijk leidinggeven als niets meer is wat het was? Hoe vind je de weg door dit moeras?
Verantwoordelijkheid niet waar kunnen maken
In deze veranderde tijden waarin niets meer is wat het was, moet iedereen wennen aan nieuwe dingen – en tegelijk ook een tandje extra bijzetten. Er is meer werk. Tegelijk is het lastiger te onderscheiden wie het nog trekt en wie niet. Iedereen houdt zich flink. Toch vallen er gaten in roosters, worden mensen ziek. Of erger. Om dat te voorkomen moet je het kunnen herkennen. Je mensen vertrouwen op je. Kun je dat waarmaken als je bent als een blinde roerganger? Als een blinde achter het stuur in het donker?
Als de dood voor ongelukken
Het voelt of je niet alleen je eigen mensen, maar ook de mensen waar zij zorg voor dragen door een mijnenveld moet loodsen, door een onbekend gevaarlijk berggebied met kloven en ravijnen, wild water en lawines. Je krijgt de roosters niet vol. Degenen die wel werken, houden zich flink, maar soms vraag je je af, of ze het wel trekken. Of je het op tijd herkennen zal als dat niet het geval is. Iemand zien die echt geen keuze meer kan maken bij de koffieautomaat, of iets in handen heeft en daarnaar staart of het geen normaal apparaat is maar van mars komt…. Gaat dat wel goed? En als het fout gaat met hen, en je hebt niet ingegrepen, hoeveel fouter kan het dan gaan met degenen voor wie zij zorgdragen? Je bent als de dood dat er ongelukken van komen.
Oh, om weer als vanouds te vertrouwen op je deskundigheid…
In zware, veranderende tijden heb je geen tijd om nieuwe ‘kunstjes te leren’, geen tijd om te investeren in het opdoen van nieuwe kennis om jezelf en anderen heelhuids door de huidige situaties heen te leiden.
Je wilt weten hoe je weer bij je (zeer beslist niet onaanzienlijke) kennis en competenties kunt komen, en hoe je die kunt toepassen in de huidige situatie, net zo goed als je die voorheen, toen alles nog gewoon was, toe kon passen.
Je wilt herkenningspunten, ijkingsmogelijkheden. Zicht hebben op wat er gebeurt en wat je – dus – moet doen. Simpele richtlijnen, die helderheid geven, inzicht in het wat en hoe van waar je op moet letten. Zodat je de weg weer ziet. Er weer lijn komt in wat je doet.
Het hoeft niet supermakkelijk te zijn (je bent geen doetje), maar wel te doen, do-able.
“Het gaat om het verhaal, het gaat om Jouw Verhaal – de weg naar jezelf en de ander.
Ik help je graag om weer toegang te krijgen tot wat je zelf weet.”
Sjamanistisch healer-kunstenaar, tarotmediator®, BATC-therapeut
Tsja, wat zègt dat nou helemaal?
Laat ik daarom ànders beginnen. Wat verwacht jij van iemand die jou helpt om dit soort problemen te overkomen?
Grote kans dat je zegt: Expertise & betrokkenheid.
Je wilt je gehoord voelen, door iemand die je begrijpt èn die verstand van zaken heeft.
Laatst stond er een zinnetje in een krant dat me is bijgebleven: “Er is meer voor nodig dan ellende doorstaan te hebben om een goede coach te zijn.”
Wat verwacht jij van degene die jou helpt?
Dat ik weet wat het is om in jouw schoenen te staan?
(Hoe het is om anderen tactvol door moeilijke, onbekende situaties te (bege)leiden, heb ik aan den lijve ondervonden toen ik met mijn (hoogsensitieve, eigenzinnige) kinderen moest vluchten omdat we op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren geweest. Maar al (veel) eerder ook, omdat ik als kind van een ‘jappenkampvader’ in onbekende situaties (vakanties) regelmatig voor hem in moest springen met bv kampeerkaart en paspoorten naar de kampeerbaas om ons verblijf te regelen – in een taal die ik niet sprak of verstond.)
Dat ik geduldig luister, met aandacht, begrijp wat je bedoelt, tussen de regels door kan lezen, je in je waarde laat?
(Opkomen voor ouders met oorlogstraumata, opgroeiend tussen culturen, dat liet me geen andere keus, dan leren om tactvol en geduldig met mensen om te gaan. Waarbij het zeker hielp, dat ik altijd al belangstellend (nieuwsgierig) was naar het leren kennen van (beweegredenen van) mensen.)
Talent heb voor wat ik doe, èn ervoor geleerd heb, (buiten)gewoon deskundig ben in mijn vak?
(Tsja, wie opgroeit in een familie met zowel aan vaders- als aan moederskant veel leraren, dominees, pastors, therapeuten, psychologen en kunstenaars, die heeft het op een empatische manier begeleiden van mensen (naar zichzelf en hun plek in de wereld toe) waarschijnlijk zowel in de genen zitten, als met de paplepel binnen gekregen.
Aan de van-huis-uit-praktische kennis heb ik opleidingen toegevoegd, waarvan ik het idee had dat die mijn vaardigheden uitbouwden tot alround competenties. O.a. studie Rechten, opleiding Leraar Nederlands, opleiding Tarot Mediator, opleidingen psychologie, psychotraumatherapie, NLP etc.)
Aantoonbaar bekwaam ben?
(Jarenlang (1985-1994) heb ik adviezen, coaching en begeleiding gegeven aan mensen die kwetsbare kinderen (hoogbegaafdheid, hoogsensitiviteit, allergieën, chronische ziekten, traumata) moesten helpen om hun weg door het leven te vinden (ouders, leerkrachten, consultatiebureau- en kinderartsen, ggz- en riagg-medewerkers, orthopedagogen) en daar ook artikelen over geschreven in o.a. het tijdschrijft VTO (vroegtijdige onderkenning). Later heb ik die artikelen tot een overzichtsartikel herschreven, voor een bij SWO uitgegeven bundel (“Opvoedingsondersteuning”, onder redactie van Anja Hol).
Na er – tgv auto-ongeval – een aantal jaar tussenuit geweest te zijn, heb ik mijn bedrijf opnieuw opgebouwd, de van mijn grootmoeder en peettante geleerde kennis als natuurgeneeskundige erbij gepakt (aanvullende theoretische & praktische opleidingen gedaan en een groot onderzoek gedaan naar – en boek geschreven over – de al dan niet cultureel-historische en psycho-biologische achtergronden van het gebruik van inzichtverschaffende instrumenten), me aangesloten bij BATC en me gericht op mensen met ptss (en vervolgziekten) vanuit ww2, vluchten voor oorlog of natuurramp, zorgverlenen in coronatijd.)
Kortom: wat heb je (nog meer) nodig om genoeg vertrouwen te voelen, dat je contact opneemt en me vraagt om jou te helpen?
Ook in onbekende omstandigheden (weer) kunnen vertrouwen op je eigen deskundigheid
Zelfvertrouwen
Dankzij overwonnen blokkades is je verstand weer toegankelijk, kun je weer bij je eigen kennis, vaardigheden, competenties.
Gemoedsrust
Omdat je niet meer in het duister tast, wéét je dat je weer op jezelf kunt vertrouwen, ook in onbekende omstandigheden.
Energie
Er is niks meer om wakker van te liggen of over te piekeren, dus je slaapt goed, eet goed, herkent jezelf weer, hebt dus weer energie.
Ervaringen van mijn klanten
Reorganisatie op ’t werk. Veel is nog niet bekend. Van wat bekend is, is er niet veel dat ik aan ondergeschikten kan laten weten. Met moeder-de-vrouw kan ik er niet over praten: geheimhoudingsplicht. Ze vindt me niet te genieten, een bom die op ontploffen staat. Daar moet ik een uitweg uit vinden. Zonder over feiten te praten waar ik niet over mag praten. Zodoende kwam ik hier, op aanbeveling. Een geborduurd kleedje met cirkels op tafel. Een handjevol steentjes met tekentjes. En het gesprek gaat ineens over hoe ik omga met mensen en situaties. Waar ik daar zelf in gebleven ben. Zonder emotioneel gedoe. Hoe niks zeggen, vragen stellen waar ik niet hardop op hoeft te antwoorden, meer wordt dan alles zeggen. En – ploef! – hoofd en lijf zijn helder. Ik functioneerde beter, maar het slapen was nog niet alles. Nog een keer gegaan. Speelkaarten met afbeeldingen van dieren. Ze kijken me aan. Meer vragen waar-ik-niks-op-hoef-te-zeggen. In mijn hoofd komt een gesprek op gang dat heel verhelderend is. Ik slaap nu al twee weken goed.
Als ze niet zo vriendelijk was geweest, was ik zo de deur weer uitgelopen. Zo gek vond ik mijn probleem. Maar ik wist niet waar er anders mee heen te gaan. Ik dacht dat ze misschien ook wel van geesten en zo zou weten. Zo gek was mijn vraag. Of anders was ik gek aan het worden. Ook geen prettige optie. Er is geen oordeel in haar luisteren. Dat is goed.
Begint ze ineens heel praktische vragen te stellen. ‘Eerst het meest voor de hand liggende uitsluiten als je bang bent voor geesten,’ zegt ze dan. Ik heb het zolderappartement en alle kieren dichtgestopt dat het niet meer zo tocht.
Vraagt ze hoe lang geleden de verwarmingsketel is schoongemaakt. Daar heb ik achterheen gezeten. En ’s nachts toch maar een raampje open. En nu blijven de verschijningen weg. Heel raar en heel fijn.
Wat te verwachten van TarotMediation? Hoe gaat een inzichtsessie in zijn werk?
Ontmoet je me bij een beurs, dan is het helder: je gaat bij mij aan tafel zitten, we wisselen een paar woordjes om contact te leggen.
Ik vraag je: “Wat houdt je bezig? Waar wil je naar kijken? Wat is je verlangen?”
Bij jou komt iets boven.
Dat verkennen we in gesprek totdat we tot het formuleren van een vraag kunnen komen. Een vraag die jouw vraag is aan je eigen onbewuste en die meestal begint met “Wat kan ik doen om….?”
Je kiest een instrument uit wat je het meeste aanspreekt. Kaarten om in een patroon op tafel te leggen. Steentjes-met-symbooltjes om uit een zakje te grabbelen en over tafel te rollen. Muntjes om als dobbelstenen mee te gooien.
We gaan in gesprek over dat wat op tafel ligt. Aan de hand van wat ik zie stel ik vragen. Bij jou komen woorden, beelden, gevoelens, gedachten boven. Ik ben de mediator tussen wat op tafel ligt en wat bij jou boven komt.
Tot ik ineens aan je zie, dat er ‘iets’ gebeurt: een zucht, een glimlach, schouders die zakken, ogen die gaan stralen. Je hebt inzicht gekregen. Dat inzicht dat je nodig hebt om het antwoord op je vraag te formuleren.
Vaak is dat een antwoord met grootse vergezichten. Zó groot dat er geen beginnen aan is. Dus formuleer je – met hulp van mijn vragen – een eerste klein, concreet stapje, dat je kunt zetten om op weg te gaan naar dat grootse, stralende doel, dat je voor je ziet.
En dan is het aan jou om dat stapje te gaan zetten. En het volgende stapje. En het volgende… Je bent op weg naar het door jou gewenste resultaat.
Nu, met een ontmoeting via internet, gaan er wat stapjes aan vooraf:
Je neemt contact op met het formulier hieronder. Je laat drie mogelijke tijdstippen weten waarop ik je kan bellen voor het maken van een concrete afspraak.
Ik bel je, en we bespreken of je een ‘kleine’ vraag hebt, naar jouw idee, of dat het een complex probleem is. Of dat je dat nog niet kunt overzien. We spreken af voor een consult in persoon, of een consult via zoom. Ik stuur je een email met de gemaakte consultafspraken, een betaallink, en als het een consult-via-zoom is ook een zoomlink. En vanaf daar gaat het net als wanneer je op een beurs naar mijn tafel zou komen.
Beursconsult
- beantwoorden van een korte, eenduidige vraag
- 10 tot 15 minuten
- Aantal sessies/behandelingen: 1
- Prijs per behandeling
Inzichtsessie
- helder krijgen van een complex probleem tot een eenduidige vraag, en een antwoord op die vraag
- 45 tot 120 minuten
- Aantal sessies/behandelingen: 1
- Prijs per behandeling
- Bonus: fysieke geheugensteun voor het inzicht / de te nemen eerste stap
Kort traject Levenswegcoaching
- laagjes afpellen van een complex probleem dat niet in 1 keer opgelost kan worden. Per keer een laag dieper komen met een eenduidige vraag waarop een antwoord gevonden wordt
45 tot 120 minuten per sessie
- Aantal sessies/behandelingen: 6
- Prijs per behandeling: 104,50 euro per sessie
- ten opzichte van inzichtsessies 22,50 euro korting per sessie
- Bonus: fysiek geheugensteuntje inzicht/antwoord per sessie, en een hulpmiddel om zelfstandig (verder) te werken aan het eigen proces.
Kijk in je agenda voor drie mogelijke tijdsblokken waarbinnen ik je kan bellen voor het maken van een afspraak. En klik op de knop dat je wilt dat ik je opbel om een afspraak te maken.
Je hoeft nu nog niet precies te weten wat je nodig hebt. Dat kan in het oriënterend telefoongesprek duidelijk worden. En dan kun je nog steeds besluiten ‘klein te beginnen en alleen verder te gaan als dat nodig is’. Je loopt geen risico.
Veelgestelde vragen
Heeft dit een wetenschappelijke basis?
Ja. Het berust op het feit dat de menselijke geest het beste onthoudt aan de hand van verhalen en objecten, associatief werkt, ook bij mensen die geen beelddenkers zijn. Als je datgene vindt dat als een trigger werkt voor bepaalde herinneringen, dan is het of je aan het knopje van een verloren gewaand laadje trekt.
Ik heb gehoord dat je soms ook vragen stelt over eetgewoonten, lifestyle en gezondheid. Klopt dat?
Als de situatie daar aanleiding toe geeft, als er aanleiding is om te veronderstellen dat niet alleen je geest en je emoties een rol spelen in de vragen of problemen waar je mee zit, dan kan dat zeker gebeuren, ja. Lichaam, geest, ziel, gevoel, die werken samen en hebben invloed op elkaar. In het hele proces neem ik altijd de vijf natuurgerichte principes mee (ook al zul je dat niet altijd herkennen als je in het consult zit – en dat hoeft ook niet). Het eerste principe is dat van de energie. Ik loop na hoe het zit met je energie. Het tweede principe is dat van doorstroming. Of je energie vrijelijk kan stromen. Het derde principe is dat van drainage. Of er een verstopping, blokkade zit, er iets is dat je ‘kwijt moet’, wat losgelaten wil worden. Het vierde principe is dat van ‘voeding’, geestelijk zowel als emotioneel, sociaal, spiritueel en fysiek kan een mens ‘honger lijden’ als hij niet krijgt waar hij/zij behoefte aan heeft. Het vijfde principe is dat van levenskunst, van weten hoe om te gaan met dat wat je in het leven tegenkomt, hoe een en ander werkt, interactie heeft. Als je dit leest, kan het goed zijn, dat je zelf al een idee hebt, welke principes bij jouw probleem wat (extra) aandacht kunnen gebruiken, opdat jij weer je eigen Levensblije Zelf wordt, kan doen wat je graag doet. Zonder uitputting of nachtmerries of andere narigheid of zwarigheid te ervaren.
Ga je me de toekomst voorspellen?
Nee. Het enige wat een beetje die kant op gaat, wat ik kan zeggen (maar jij ook!), dat is “als je op deze manier doorgaat, dan heb je goede kans dat je daar en daar uitkomt”. Vergelijk iemand die op een grote tolweg naar de Rivièra rijdt. Dan kun je zeggen: “Als je zo door blijft rijden en er gebeurt niks geks, dan kom je straks uit bij de Rivièra.” Of tegen een student die zijn boeken nooit van binnen aankijkt: “Als je zo doorgaat, niets aan studeren doet, geen workshops of colleges bijwoont, dan ga jij je jaar niet halen!”
Maar in beide gevallen is dat nog steeds geen zekerheid: de reiziger kan bedenken dat hij liever de afslag naar de bergen van Zwitserland neemt, en dat doet. De student kan zich bezinnen en heel hard gaan zitten blokken, geen college of workshop meer missen en van wat hij gemist heeft aantekeningen van zijn makkers overschrijven. Dan gaat de een niet zonnebaden maar bergwandelen, de ander haalt dan (misschien) alsnog zijn jaar.
Wat de toekomst wordt, dat ligt dus voor een groot deel aan dat wat mensen op weg naar de toekomst doen.
Kan ik van een inzichtsessie/beursconsult overstappen naar een traject?
Ja. Dat kan. Zolang het tijdens het consult met de inzichtsessie of het beursconsult duidelijk wordt dat er meer nodig is. Of als we tijdens dat consult afspreken dat je er thuis over na mag denken of je er op dat moment goed aan doet om verder te gaan met een traject. Dan wordt bij het factureren van het traject het al betaalde bedrag voor de inzichtsessie of het beursconsult in mindering gebracht.
Gebruik je telepathie of paranormale dingen?
Ik maak gebruik van mijn empathisch vermogen, het kunnen lezen van lichaamstaal en mijn kennis van het psychologisch functioneren van mensen en wat symbolen en symbooltaal op kunnen roepen binnen verschillende culturen.
Ook anderszins is het niet ‘eng’. Het fijne met gebruikmaken van het associatief vermogen van de menselijke geest is, dat je ‘achter het verstand langs’ pijnen kunt helen. Dat je niet al pratend langs herinneringen van akelige gebeurtenissen hoeft te gaan. Je hoeft geen traumatiserende beelden en gevoelens te herbeleven. Beter van niet zelfs. Dat kan tè akelig zijn, dat nare dromen etc alleen maar verergerd worden. En dat is wel het laatste dat ik voor je wil.
Het kàn zijn dat ik energetische methoden inzet (‘kleurtjeskijken’, ‘deurscannen’, ratelen e.d.), maar dat doe ik uitsluitend na daarvoor toestemming aan jou gevraagd en van je gekregen te hebben.
Moet ik verstand hebben van tarot of I Ching of runen of wat je gebruikt?
Nee. Daar hoef je geen verstand van te hebben. Ook niet van NLP of tafelopstellingen met papiertjes of poppetjes, of opstellingen met vloerankers. We bespreken ter plekke, tijdens het consult, wat het beste bij jou past. En dat hangt er deels vanaf op je een ‘kijker’ een ‘denker’ een ‘voeler’ een ‘doener’ of een ‘luisteraar’ bent. En met mijn vragen leidt ik je dan door het hele proces. Als de tolk tussen jou (en jouw onbewuste) en het inzichtverschaffend instrument dat we gebruiken. Tijdens een traject kan het zijn, dat we de ene keer dit instrument gebruiken en een andere keer dat. Het hangt af van het moment en wat voor jou dan het meest aansluitend voelt. Is het moeilijk voor jou? Nee, je hoeft niet te gaan piekeren tot je het ‘juiste’ antwoord vindt. Er bestaan geen goede of foute antwoorden. Het is enkel maar: wat wordt in jou door associatie wakker geroepen. Dat wijst de weg naar jouw inzicht en antwoord.
Ervaringen van mijn klanten
In de trein gin ik zitten tegenover een vrouw die rustig leek. Ze las een boek. Rust kon ik wel gebruiken. Paar dagen gepast op de kinderen van mijn dochter die in scheiding ligt. En me eigen zuster, waar ik heen op weg ben, ligt met kanker in het ziekenhuis. En me man is morgen een jaar overleden. Hartstilstand. Dus ik kan wel wat rust gebruiken. Komen die vrouw en ik te praten. Blijkt ze kaartleesster te zijn. Ze legt me de kaart. Op een stofdoek op het treintafeltje. Ze laat me praten en stelt vragen dat ik ècht tot rust kom. Dat is maar goed ook want me zuster ligt met kanker, die mag ik geen onrust geven, heeft ze al genoeg. Dit praat ik in de voicemail, want ik ben echt fijn geholpen en oh ja, ik ben Lenie, een verweduwde oma, haha. Zo goed?
Ik ben geslaagd. Met een her. Dat wel. Maar toch. Ik vond het stom dat ons mam me meenam naar u.
Praten met Playmobil poppetjes vond ik ook stom. Thuis heb ik het toch maar gedaan. Het hielp tegen de paniek en het moeten spugen.
Bij de examens kon ik denken en ik ben geslaagd.
Dat wil ik toch even laten weten, want u vroeg of ik liet horen hoe het gegaan is. Nou. Zo dus.
Bedankt.
Blijf niet lopen met misselijkmakende buikpijn en nachtmerries. Pak je zelfvertrouwen, gemoedsrust en levensblijheid terug.
Doe het voor jezelf en de mensen voor wie jij je verantwoordelijk voelt.